Jarzębinowa oranżada. Zimowy akcent na każdą porę roku.

Krąży wiele teorii wokół jarzębu pospolitego (Sorbus aucuparia). Część osób upiera się że jest trujący, inni robią z niego dżemy i konfitury. Ja postanowiłem pójść o jeden krok do przodu i do mojej spiżarki dorzucam kolejny pomysł, inspirację na dziką oranżadę.

Trafiło mi się bo dostałem cały worek koło kilograma, pełen jarzębiny, zmrożonej, idealnej. Spędziła dobre dwa miesiące w zamrażalce więc o kwasie parasorbowym zostały tylko złe wspomnienia (to ten kwas który szkodzi nam gdy zjemy ją prosto z drzewa, przed przymrozkami). Miałem na początku lekkie wątpliwości czy się uda, zawsze przy fermentacji kwaśnych produktów, proces trwa dłużej, czasem trzeba dodać więcej cukru. W tym przepisie zastosowałem standardową bazę czyli 1 litr = 100 g cukru.

JARZĘBINOWA ORANŻADA
woda – 1,5 l
cukier brązowy – 150g
nagietek suszony – 4 szt.
jarząb pospolity – 150g
pomarańcz – 1 szt.
anyż nasiona – 1 łyżeczka

Potrzebujesz słoik dwu litrowy, kawałek gazy i gumkę recepturkę. Wodę zagotuj, schłódź. Owoce jarzębu wrzuć do słoika, tak samo kwiaty oraz nasiona anyżu. Pomarańcz oczyść dokładnie, do oranżady pójdzie cała ze skórką. W odrobinie wody, rozpuść cukier, następnie wymieszaj z pozostałą wodą. Wlej wodę z cukrem do słoika i zamknij szczelnie. Fermentuj do pierwszych oznak fermentacji, czyli jak zacznie gazować. Odlej i przecedź po drugim dniu gazowania. Przelej do mocnych butelek z gwintem, do środka wrzuć po dwie rodzynki, jeśli wzniosą się do góry to znak że jest wystarczająca ilość gazu w butelce. Taki napój w butelkach przetrzymaj jeszcze przez 3 do 4 dni, po tym czasie schowaj do lodówki. Jeśli boisz się szkła, możesz przelać do butelek plastikowych, ale to moja sugestia, sam wiesz jaki jest stosunek teraz do plastiku.

Jeśli chcesz poczytać o jarzębinie, czyli o jarzębu pospolitym (Sorbus aucuparia) napisałem tutaj tekst na jego temat, więc zapraszam !